De echo van het lied ‘Geef mij maar Amsterdam’ vult de ruimte van het buurthuis in de Jordaan. Een groep mannen, hun vriendschap daterend vanaf de basisschool, zingt uit volle borst. Dit lijkt misschien een alledaags tafereel, maar de diepe band tussen deze mannen is allesbehalve gewoon.
Maandelijkse reünie
Eens per maand verzamelen deze mannen zich in het buurthuis. Ze delen verhalen, kaarten en beleven opnieuw de sfeer van de Jordaan, hun geliefde buurt. Hoewel sommigen nooit de Jordaan hebben verlaten, zijn er anderen die hun vleugels hebben uitgeslagen naar plaatsen als Hoorn, Weesp en Zandvoort. Maar ongeacht waar ze wonen, ze keren altijd terug naar hun roots. “De maandelijkse terugkeer naar de Jordaan is goud waard”, zegt de 78-jarige Joop Papavoine.
Verbonden door technologie
Frans Langerijs, een van de mannen die nog steeds in de Jordaan woont, heeft een moderne draai gegeven aan hun vriendschap. Hij heeft een appgroep opgezet voor zijn jeugdvrienden. “We hebben de grootste avonturen meegemaakt”, zegt Langerijs. “We hoeven ze niet groter te maken, want ze waren geweldig. We overdrijven misschien een beetje om het leuker te maken, maar de meeste verhalen zijn waar.”
De charme van onzin
Volgens Papavoine is de charme van hun bijeenkomsten de diversiteit van de gesprekken, waarbij humor altijd centraal staat. “Het is typisch dat het allemaal onzin is, dollen, grappen en grollen”, beschrijft hij de sfeer aan tafel. En waar zijn de vrouwen in dit verhaal? “We hebben allemaal vrouwen uit verschillende buurten, dus die kennen elkaar niet zo goed als wij elkaar kennen”, legt Langerijs uit. “Als je die erbij haalt, dan is de match van vroeger er toch niet? Dat is toch logisch.”
Deze groep mannen, verbonden door jarenlange vriendschap en gedeelde herinneringen, blijft trouw aan hun maandelijkse bijeenkomsten. Ze zijn een levend bewijs van de kracht van vriendschap en de onvergetelijke charme van de Jordaan.