Op 10 oktober wordt de moed en vastberadenheid van de Marrons herdacht, die zich in 1760 al bevrijdden van de Nederlandse slavenhouders – een eeuw voor de officiële afschaffing van de slavernij. Voor het eerst werd deze dag gevierd bij het Slavernij Monument in het Oosterpark, een belangrijke stap in de erkenning van hun strijd.
De Trots van de Marron Gemeenschap
Gordon Sana, een vertegenwoordiger van de jongere generatie Marrons, sprak vol trots tijdens de herdenking. “Ik sta hier met trots omdat ik met mijn borst vooruit kan staan”, zei hij. In Nederland wonen ongeveer 11.000 afstammelingen van deze groep tot slaaf gemaakten die ontsnapten uit de plantages, zich vestigden in het oerwoud en van daaruit aanvallen bleven uitvoeren op het koloniaal bestuur. Uiteindelijk dwongen ze een vredesverdrag en hun vrijheid af.
De Strijd voor Vrijheid
“Wij kiezen voor onze vrijheid. Mijn voorouders hebben echt gestreden voor dat wat er vandaag veranderd is in onze Grondwet”, zei Ruben Pinas, de initiatiefnemer van de herdenking. Ondanks de gedeelde strijd tegen anti-zwart racisme, is er binnen de Surinaamse gemeenschap verdeeldheid. De Marron-gemeenschap wordt, zeker ook in Suriname, niet altijd voor vol aangezien.
Verdeeldheid en Inclusie
Linda Nooitmeer, voorzitter van NiNsee, begrijpt dit gevoel van verdeeldheid. “Maar we hebben altijd bij de herdenking ervoor gezorgd dat de krans van de voorouders gelegd wordt ook door iemand uit de Inheems gemeenschap en ook door de Marron-gemeenschap. Maar ik denk dat het ‘betrekken’ nog veel meer zijn uitwerking mag krijgen.”
Deze verdeeldheid was ook de reden waarom Pinas en zijn groep voor het eerst bij het Slavernijmonument neerstreken. Ze willen laten zien dat ook de Marrons willen meepraten over hoe de toekomst eruit moet zien, na de excuses van Mark Rutte voor het slavernijverleden.
Een Dilemma en een Toekomstvisie
“Ik zat even in een dilemma na die excuses”, zei Pinas. “Heb ik daar wel iets mee? Puur ook omdat mensen er heel snel geld aan koppelen. En daar zijn wij niet van. Wij zijn meer van perspectief, we willen vooruitgang. Want we leven in een samenleving waarin diversiteit en inclusie nog niet eens is neergedaald.”
De herdenking van de Marron vrijheidsstrijd is niet alleen een moment om het verleden te herdenken, maar ook om na te denken over de toekomst. Het is een oproep voor meer inclusie en erkenning van de bijdragen van alle gemeenschappen aan de Nederlandse samenleving.