De Cotton Club, een iconisch jazzcafé op de Nieuwmarkt, staat op het punt om zijn muzikale hart te verliezen. De gemeente heeft aangegeven dat het café de geluidsnormen overschrijdt en dreigt met een dwangsom voor elke keer dat er live muziek wordt gespeeld. Het café, dat al bijna een eeuw een broedplaats is voor jazzmuzikanten, organiseert een geluidsprotest om aandacht te vragen voor de situatie.
Een stukje geschiedenis
De Cotton Club, opgericht in de bruisende jaren ’20, is een echo van de beroemde Cotton Club in Harlem, New York. Het café heeft in de loop der jaren een scala aan beroemde artiesten verwelkomd, waaronder Louis Armstrong, Ella Fitzgerald en Duke Ellington. Deze artiesten hebben bijgedragen aan de legendarische status van de club. Ondanks verschillende uitdagingen, waaronder een bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog en een poging om het om te vormen tot een toeristische attractie, heeft de Cotton Club altijd zijn jazz-identiteit behouden.
De dreiging van stilte
De muzikale toekomst van de Cotton Club hangt nu echter aan een zijden draadje. Een recente geluidsmeting door de gemeente toonde aan dat de geluidsniveaus van de live muziek die elke zaterdag wordt gespeeld, te hoog zijn. Ondanks correcties voor het geluid van de nabijgelegen markt, kwam de meting uit op 39,9 dB, boven de limiet van 35 dB. Als gevolg hiervan dreigt de gemeente met een dwangsom van 2500 euro voor elke keer dat er live muziek wordt gespeeld.
De strijd voor muziek
Jelle Oortman Gerlings, muzikant en woordvoerder van het protest, vreest dat de ziel van de club zal verdwijnen zonder de live muziek. Hij wijst erop dat geluidsoverlast onvermijdelijk is in de oude gebouwen rond de Waag, waarvan de muren dun zijn en isolatie kostbaar. Ondanks de uitdagingen is hij vastbesloten om te vechten voor de muzikale erfenis van de Cotton Club.
Een jazz-protest
Oortman Gerlings organiseert een jazz-protest om de aandacht te vestigen op het belang van live muziek voor de buurt. Hij benadrukt dat de Cotton Club een plek is waar bewoners samenkomen om naar goede muziek te luisteren. Het protest is niet bedoeld om de buren te hinderen, maar om het contact met de buurt te herstellen dat verloren is gegaan met de nieuwe eigenaar. Zonder de jazz, zo stelt hij, zal dit niet mogelijk zijn. De muziek is de verbindende factor, de noot die de buurt samenbrengt.