Stemopkomst in Zuidoost en Nieuw-West: een roep om verandering?

In de recente verkiezingen was de stemopkomst in Zuidoost het laagst van alle stadsdelen in Amsterdam, met slechts de helft van de kiesgerechtigden die hun stem uitbrachten. Nieuw-West volgde op de voet, met een opkomst die slechts iets hoger lag. Deze lage opkomst roept vragen op over de betrokkenheid van burgers bij het politieke proces en de effectiviteit van de politiek in het aanspreken van de behoeften van deze gemeenschappen.

Vertrouwen in de politiek

Veel inwoners van Zuidoost en Nieuw-West voelen zich niet vertegenwoordigd door de politiek. Ze zijn van mening dat hun belangen en zorgen niet worden aangepakt door de huidige politieke partijen. “Ik zal pas stemmen als ze iets doen voor de armen, zoals ik,” zegt een voorbijganger in Bijlmer Centrum. Deze gevoelens van ontevredenheid en vervreemding zijn niet uniek voor deze stadsdelen, maar ze zijn wel bijzonder uitgesproken.

De rol van de politiek

Bert Bakker, een onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam die het kiesgedrag van mensen bestudeert, stelt dat de politiek een grotere rol zou moeten spelen in het aanspreken van deze gemeenschappen. Volgens hem is het voor veel mensen, vooral in stadsdelen waar problemen vaker voorkomen, niet duidelijk wat de politiek voor hen kan doen. Hij suggereert dat de politiek beter zichtbaar moet zijn in deze stadsdelen en zich meer moet richten op jongeren om de opkomst te verhogen.

Verkiezingsresultaten

De verkiezingsresultaten in deze stadsdelen waren ook opmerkelijk. In de meeste wijken van de stad werd GroenLinks/PvdA de grootste partij, maar in Zuid werd de VVD de grootste. In Nieuw-West was DENK de grote winnaar, terwijl in delen van Weesp, Oostzanerwerf en Osdorp De Aker de PVV de meeste stemmen kreeg. Deze resultaten suggereren een roep om verandering en een afwijzing van de traditionele ‘middenpartijen’.

De weg vooruit

Deze verkiezingsresultaten en de lage opkomst in Zuidoost en Nieuw-West roepen vragen op over de toekomst van de politiek in deze stadsdelen. Volgens Bakker moeten de ‘middenpartijen’ zichzelf de vraag stellen: “Hoe kan het dat wij daar nu minder aanspreken? De problemen in de samenleving zijn complex. Klopt ons verhaal nog wel?” Het is duidelijk dat er een behoefte is aan een politiek die beter aansluit bij de behoeften en zorgen van deze gemeenschappen.

Plaats een reactie