Prostaatkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen, maar bij mannen met een migratieachtergrond wordt de diagnose vaak laat gesteld. Dit komt voornamelijk door een hardnekkig taboe rondom de ziekte en de onderzoeken die nodig zijn voor de diagnose. Het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis behandelde in 2022 alleen al 1825 nieuwe patiënten met prostaatkanker.
De tragische gevolgen van uitgesteld onderzoek
Maureen Tuifort uit Zuidoost heeft de gevolgen van dit taboe van dichtbij meegemaakt. Haar partner, Roy Peroti, overleed in mei aan prostaatkanker nadat hij jarenlang onderzoek had uitgesteld. Vijftien jaar geleden werd Roy al doorverwezen voor verder onderzoek naar prostaatkanker na een rectaal onderzoek, maar vanwege het ongemak van het onderzoek liet hij dit nooit uitvoeren. Pas in 2020, na pijn in zijn heup, liet hij een scan maken. De diagnose was uitgezaaide prostaatkanker.
Onwetendheid en misinformatie
Volgens Francis Ikhenemoh, huisarts in Zuidoost, is er onder mannen met een migratieachtergrond, met name van Afrikaanse, Surinaamse en Turkse afkomst, te weinig kennis over prostaatkanker en de behandeling ervan. Misverstanden, zoals de associatie van rectaal onderzoek met homoseksualiteit, spelen hierbij een grote rol. “Onwetendheid is een groot probleem”, zegt Jurgen Boerleider, oprichter van stichting de Gouden Handen. Hij merkte dat er in zijn familie nauwelijks over kanker werd gesproken en richtte daarom de stichting op.
De rol van huisartsen
Volgens dokter Ikhenemoh kunnen huisartsen een belangrijke rol spelen in het doorbreken van het taboe en het verspreiden van correcte informatie. “Als een man van boven de 45 voor andere klachten bij mij komt, dan probeer ik het op een hele luchtige manier bespreekbaar te maken.” Hij benadrukt dat het belangrijk is om patiënten actief aan te spreken op het belang van onderzoek naar prostaatkanker.
De noodzaak van openheid
Boerleider merkt op dat prostaatkanker bij mannen zonder migratieachtergrond vaak meer bespreekbaar is. “Ze durven er met hun familie over te praten en naar de huisarts te stappen met klachten. Terwijl mannen met een migratieachtergrond bang zijn dat hun familie hen niet meer als echte man ziet. Er zit heel veel schaamte.” Het doorbreken van dit taboe en het bevorderen van openheid over prostaatkanker is essentieel om de diagnose en behandeling van de ziekte bij deze groep mannen te verbeteren.