In een unieke documentaireserie krijgen we een intieme blik op hoe kinderen omgaan met de dood. De serie, gemaakt door Sara Kolster, volgt een jaar lang de leerlingen van de 7e Montessorischool in Nieuw-West, die meerdere keren geconfronteerd werden met verlies en rouw. Kolster gelooft dat zowel kinderen als volwassenen waardevolle inzichten kunnen opdoen uit deze openhartige verkenning van de dood.
Verlies en rouw door kinderogen
De dood is een onvermijdelijk onderdeel van het leven, maar hoe kinderen dit ervaren en verwerken, is vaak een onderbelicht onderwerp. In de documentaireserie krijgen we een unieke kijk op dit proces. Een van de leerlingen, de 10-jarige Minh, verloor zijn juf aan een hartstilstand. Zijn kinderlijke interpretatie van haar overlijden is zowel ontroerend als verhelderend. “Ik denk dat ze misschien naar de juffenhemel is”, zegt Minh. “Met vliegende potloden en heel veel gummen.”
Verdriet en fantasie
Kolster benadrukt dat elk kind op zijn eigen manier omgaat met verdriet en verlies. “Of als iemand doodgaat, hoe hij of zij daarop reageert. En dat geldt ook natuurlijk voor alle ideeën en fantasieën die er zijn, wat gebeurt er als iemand doodgaat, waar ga je dan heen.” Ze hoopt dat haar documentaireserie volwassenen kan helpen om een nieuw perspectief op de dood te krijgen.
Een andere blik op de dood
Hoewel de dood vaak wordt geassocieerd met verdriet en verlies, toont de documentaireserie ook een andere kant. “Je ziet gewoon heel mooi hoe het naast elkaar kan bestaan. Dat je én heel verdrietig én heel serieus met de dood bezig kunt zijn, maar dat het ook licht of luchtig mag zijn.” zegt Kolster. Deze balans tussen zwaarte en lichtheid biedt een frisse kijk op hoe we de dood kunnen benaderen.
De serie: Zo dood als een Pier
De eerste aflevering van de vierdelige serie ‘Zo dood als een Pier’ is zondagavond te zien op NPO3. Deze documentaireserie belooft een ontroerende en verhelderende kijk op hoe kinderen omgaan met de dood en biedt waardevolle inzichten voor zowel kinderen als volwassenen.