Caro is een van de twintig zij-instromers die de Jeugdbescherming opleidt om het personeelstekort in de jeugdzorg aan te pakken. Ze verruilde haar baan bij het Openbaar Ministerie, waar ze zich bezighield met strafdossiers en behandeltrajecten, voor een opleiding tot gezinsmanager. “Ik wil liever aan de voorkant betrokken zijn, dan wanneer justitie in beeld komt,” zegt ze.
De uitdagingen van de jeugdzorg
Werken in de jeugdzorg is essentieel, maar ook uitdagend. Net als in het onderwijs, is er een hoog uitvalpercentage onder medewerkers door burn-out of pensionering. In Amsterdam is er momenteel een structureel tekort van 10 procent, wat neerkomt op 25 gezinsmanagers. Twintig zij-instromers volgen nu een versnelde, tweejarige opleiding om meer ouders en kinderen te kunnen ondersteunen. De wachtlijsten zijn immers lang.
Van straf naar preventie
Caro is enthousiast over haar overstap van de strafrechtelijke kant naar de preventieve kant van de zorg. “Ik merkte dat ik altijd bezig was met de vraag: wat is er in iemands leven gebeurd dat hij of zij wordt vervolgd. Daarom besloot ik dat ik niet meer aan de strafkant wilde zitten, maar aan de zorgkant.”
De rol van een gezinsmanager
Een gezinsmanager coördineert de hulpverlening in een gezin waar problemen zijn of waar kinderen in een onveilige situatie verkeren. Het is een centrale rol in het complexe web van de hulpverlening. Het is belangrijk, maar ook zwaar werk, geeft Caro toe. Hoewel er intensieve begeleiding is en de eindverantwoordelijkheid bij een ervaren gezinsmanager ligt, met wie zij huisbezoeken aflegt bij gezinnen.
Begeleiding en selectie
Volgens trajectbegeleider Miranda, die zelf 20 jaar als gezinsmanager werkte bij Jeugdbescherming, is de begeleiding cruciaal en op maat. Op deze manier kan de kwaliteit van de zorg van elke zij-instromer worden gegarandeerd. Miranda: “De vereisten zijn een HBO denk- en werkniveau en we selecteren mensen met veel werk- en levenservaring. We zoeken naar stabiele mensen die veel aankunnen.”
Wachtlijsten en voldoening
Op dit moment is er in Amsterdam een structureel tekort van 25 gezinsmanagers. Twintig zij-instromers volgen nu een verkorte, tweejarige opleiding om meer ouders en kinderen te kunnen helpen. Vijf zijn er al afgestudeerd en werken nu in Amsterdam als gezinsmanager. Begeleider Miranda: “Wat lastig blijft, is dat gezinsmanagers zelf ook worden geconfronteerd met wachtlijsten. Als een gezin akkoord gaat met een hulpverleningsplan, kunnen ze die hulp niet meteen krijgen vanwege de lange wachtlijsten.”
Caro is in ieder geval blij dat ze de overstap heeft gemaakt: “Voor mij is het zo belangrijk om bij te dragen aan veilig opgroeien van kinderen. Het geeft veel voldoening als je merkt dat een gezin openstaat voor hulpverlening, zeker als dat in het verleden niet goed is gegaan. Met alleen al een luisterend oor kun je veel bereiken.”