Ilana Rooderkerk, een raadslid van D66, heeft kritiek geuit op de huidige verlofregeling voor gemeenteraadsleden. Volgens haar is het ‘ouderwets’ dat raadsleden formeel ontslag moeten nemen als ze zwanger of ziek zijn. Ze pleit voor een flexibelere regeling, waarbij raadsleden zelf kunnen bepalen hoe lang ze afwezig zijn. Haar oproep op het sociale mediaplatform X heeft veel reacties opgeleverd.
Ontslag of verlof?
Rooderkerk, die onlangs zelf een ontslagbrief naar de burgemeester stuurde vanwege haar zwangerschap, vindt de term ‘ontslag’ ongepast. Ze stelt dat het nemen van tijdelijk ontslag wegens zwangerschap een concept is dat thuishoort in de jaren vijftig. Ze pleit voor een modernisering van de verlofregeling voor raadsleden en stelt voor om de term ‘ontslag’ te vervangen door ‘verlof’.
Behoefte aan flexibiliteit
Naast de terminologie, heeft Rooderkerk ook kritiek op de starheid van de huidige regeling. Op dit moment kunnen raadsleden, net als Statenleden en Tweede Kamerleden, zestien weken verlof aanvragen vanwege zwangerschap of ziekte. Niet meer en niet minder. Rooderkerk stelt dat deze regeling het voor vrouwen moeilijker maakt om de politiek in te gaan en pleit voor meer flexibiliteit. Ze heeft naar eigen zeggen veel steun gekregen van vrouwelijke raadsleden uit het hele land.
Reacties van andere raadsleden
Andere raadsleden hebben gemengde reacties op de oproep van Rooderkerk. VVD-raadslid Claire Martens is het met haar eens dat de huidige regeling te star is. Ze deelt haar eigen ervaring van het willen terugkeren naar het werk na het zomerreces, maar dat dit niet was toegestaan onder de huidige regeling. JA21-raadslid Annabel Nanninga is het ook eens met Rooderkerk, maar voegt toe dat er ook een regeling moet zijn voor partners van vrouwen die zijn bevallen.
Nanninga had echter geen probleem met de term ‘ontslag’ toen ze in 2020 zelf zwangerschapsverlof aanvroeg. Ze stelt dat dit heel anders is dan het verplichte ontslag voor zwangere vrouwen in de jaren ’50. Ze noemt de oproep van Rooderkerk ‘misleidend’ en stelt dat het debatteren over terminologie niet bijdraagt aan de emancipatie van vrouwen.